Adı insan
Soyadı hin
Kendine gel insanlık
Bitti bitecek Filistin
Ama….
Vicdansızlık ruhunun özne olduğu bir dünyada hiçbir defterin hesabı kesilmeden kapanmamıştır. Ama bu dünyada ama öbür dünyada
Vicdanı olanın cevabı bellidir.
Elinden dilinden ve yüreğinden ne geldiyse onu yapmıştır.
Vicdanı olmayan ise burnunun dibinde insanlık dramı yaşatılırken dört ay festival yapan Arap şeyhleri gibi;
Hiçbir şey!
İnsanlık öldü.
Kalan insanlık kırıntılarına da Allah uzun ömürler versin artık.
Bitmedi!
Kadınlar ve çocuklar öldürülürken bütün dünya bu vahşete seyirci kalmışken sonra da en kötüsüne alışmak diye bir huy çıkıyor ortaya. Adına her ne derseniz deyin.
Oysa bu çocuklar için daha gökyüzünden toplanacak binlerce yıldız, anlatacak yaşanacak masal gibi bir hayat varken yıkık dökük bir duvarın dibinde kurşuna dizilip sessiz ve nefessiz yere yığılıyorlar.
Sonrası mı?
Biraz ötede yitirilen umutlarının cenaze namazı kılınıyor.
Üstelik ayaküstü sağa sola verilen selamın ardından kefene sarılan hayallerin üzerine avuç avuç toprak atılıyor. Ve onlar çaresizliklerine cayır cayır yanıp gözleri açık giderken, onların içindeki ateşi bile insanlık tınlamıyor.
Zaman geçiyor.
En kötüsüne alışıyor.
Hatta "mümkün değil, imkan ve ihtimali yok' denilene de alışıyor.
Neden mi?
Çünkü rahatını bozmayanların karakterleri köşegendir.
Yürek aranmaz
Duygu ise hiç.
Çünkü tapınağı güç ve para olanın tükürüğü bile kan kokar. Aynadaki yansımasını çevresinde görerek sizi lekeleyebilir.
Sonuç olarak gücün ve paranın yönettiği insanlardan değil, yüreğin, merhametin ve vicdanın yönettiği insanlardan olun.
Kısacası insan olun. İnanın hiçbir şey kaybetmezsiniz.